به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، رضا اسماعیلی ظهر امروز در هم اندیشی علمی "جمعیت و فرزندآوری" که ذیل همایش ملی "پایداری و کارآمدی خانواده مبتنی بر الگوی اسلامی ایرانی" و به همت پژوهشکده الهیات و خانواده و دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان برگزار شد با اشاره به موضوع سیاست های جمعیتی دهه های گذشته در ایران اظهار داشت: اگر نگاهی به سند جمعیت در ایران داشته باشیم، اولین سرشماری در ایران با حدود ۱۸ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر به ثبت رسیده است و در دوره تاریخی جمعیت ایران رشدهای متفاوتی داشته است.
وی افزود: جمعیت ایران در سال های ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۵ رشد بسیار بالایی دارد و این رشد ۳و۹دهم درصد بوده است و از ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ افت عجیبی را تجربه کرده است که مهم ترین عامل آن باروری است و پیشینه باروری نیز به ازدواج بازمی گردد و این در حالی است که میانگین سن ازدواج در ایران برای زنان سیر صعودی داشته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان با بیان علل این سیر صعودی گفت: یکی از مسائلی که جامعه ایران به آن مبتلا است متوسط سن ازدواج است که مهم ترین عامل در این زمینه تحصیلات می باشد.
وی اضافه کرد: افزایش جمعیت جوان و گسترش آموزش عالی موجب شده است که بخش عمده ای از دختران به تحصیلات عالی بپردازند و این مسئله باعث گردید تا فرصت باروری کاهش یابد و هر مقدار تحصیلات افزایش پیدا می کند، نرخ باروری کل رو به کاهش است و رابطه معکوس دارد.
اسماعیلی خاطرنشان کرد: مطالعات نشان می دهد میزان فرزندآوری در شهرها کمتر است و هر مقدار سبک زندگی در بین روستاییان و شهرنشینان مشابه می شود نرخ باروری در روستاها نیز کاهش می یابد.
استاد دانشگاه در ادامه به مسئله اعمال سیاست های جمعیتی اشاره کرد و گفت: اولین بار بحث سیاست های جمعیتی در سال ۱۳۴۱ مطرح می شود و خدماتی که بتواند تنظیم خانواده با رویکرد کاهش جمعیت را در دستور کار قرار دهد مبنا قرار می گیرد.
وی عنوان کرد: تنظیم خانواده رویکردی است که در سیاست های تنظیم جمعیت جهانی وجود دارد و حتی در اواخر دهه ۴۰ شاهد هستیم که در این باره مشاوران آمریکایی کمک جدی به ایران می کنند.
اسماعیلی به افزایش جمعیت در سال های پس از انقلاب اسلامی به ویژه سال ۱۳۵۸ به بعد اشاره کرد و افزود: در سال ۱۳۷۲ به لحاظ قانون سیاست های جمعیتی، قانون تنظیم خانواده تصویب می شود و در دهه ۸۰ مخالفت با شعار فرزند کمتر مطرح می گردد و در این دوره نرخ باروری به کمتر از ۱ و ۸ دهم می رسد.
اسماعیلی مهاجرت نیروهای متخصص و ورود به دوره کهنسالی جمعیت را یکی از چالش های اساسی عنوان کرد و گفت: آنچه که وجود دارد جمعیت ایران در حال حاضر دو معضل را تجربه می کند، در وهله اول با مشکلات جوانی جمعیت مواجه است و از طرفی پیر شدن جمعیت می باشد.
وی خاطر نشان کرد: در واقع کشور ما تبعات جوانی جمعیت را تجربه می کند و هم در آستانه کهنسالی جمعیت می باشد که سخت ترین و پیچیده ترین برنامه ریزی های اجتماعی را می طلبد، لذا ما در فرصت خاصی هستیم که به آن پنجره طلایی جمعیت می گویند که این پنجره در سال های پایانی خود قرار دارد.
انتهای پیام
